Ik liep door Drenthe in een weekend dat ik ook een gedicht had willen schrijven. Het gedicht kwam niet af, en dat lag natuurlijk aan Drenthe. Het was er mooi, en op gezette tijden lelijk of kunstmatig. Het mooiste moment was ’s ochtends bij zonsopkomst op straat in het dorp Peize. Ik zou een wolf tegen kunnen hebben komen daar.

———
Kijk mij maar na, 
deurbelcamera.
Wat zou ik hier blijven, 
tussen de dromende lijven
als zelfs de mooiste spullen
op jullie uitgekeken zijn.

———

Mijn kijkhonger lust alles,
ook gevelvlinders.

———-

Wandelen trekt me uit het moeras
van al wat in de aanbieding was

———-

(Het eerste fragment verwijst naar Im Dorfe van Schubert, dat blijft een mooi lied)

De rest van de reis lees je uit de bijschriften.