Winterreise

Geplaatst op door
Wat een sensatie. Ik zie alles, en alles klit aan elkaar tot een waterval van gedachten en beelden. Heerlijk. 
Lees de bijschriften maar. Hieronder het resultaat van wat gedenk. Pelgrimeren is beschouwen, en terugvliegen door je leven. Je krijgt in je dromen bezoek van de raarste tantes en buren, en van Bill Clinton. 
Ojee, ojee ons romantische wereldbeeld. Waarin we unieke individuen zijn die op zoek moeten naar ware liefde en geluk. Dat beeld levert een hoop ellende op. Al die zoekende lui. Met betrekking op mijn route: ook landen gingen zichzelf uniek vinden, en bedachten allerlei redenen waarom ze zo speciaal waren (Storytelling heet dat nu, kijk uit). Sterven voor het vaderland was een tijd erg in de mode. 
Mijnwerkers, steenkoolbranders, soldaten, wat een lijden kom ik tegen. Die benaming ‘soldaat flierefluiter’ die ik verzon, daar kun je ‘soldaat’ wel van schrappen. Vijf minuten koude vingers van het ont-ijzen van mijn tent, dat maakt je geen soldaat. Het woord ‘ontberingen’ mag een pelgrim zoals ik niet gebruiken. Denk toch aan alle jongens en meisjes die zónder tent in de kou wakker worden, zónder eten, onder vijandelijk vuur of met weer een dag in een mijn voor de boeg. En die ‘wandelen’ helemaal niet kennen. 
Mijn generatie kan zich dat lijden niet voorstellen, en het ook niet meemaken. En we moeten het ook niet wíllen meemaken, want dat het lijden ons zou louteren en een beter mens zou maken, was dat niet één van die hardnekkige verhaaltjes uit de romantiek?

citymarketing: met het gebeente van de drie koningen in je Dom, wint de stad aanzien en macht.

Duidelijk ontaarde kunst, verbranden dus, vonden de nazi’s. Ludwig Haubrich ging ertegenin en bleef verzamelen. Museum Ludwig, Keulen.

Dit was alles wat ik van het Romeinenmuseum heb gezien. Roemenen.

Keulen kan er enorm zuidelijk uitzien. Pantaleon Basilika, 9e eeuws.

‘Wat doe je nu?’; ‘Ik eet yoghurt bij een aspergeveld’. Dat is niet gek, veel gekker is dat ik zonder hond loop.

Gribusplek. Je ziet mijn warmte, en het ijs dat ik afschudde.

Ook industrie kan romantisch zijn. Dat hebben ze liever.

Nieuwe muts. Grote verbetering. (Je ziet dat ik zonder jas loop, na nachtvorst is het al om 10u warm genoeg. )

Serveerster vind dat de tent wel over een bank kan drogen. Witte wijn op komst

Bad Godesberg. Villa van de toenmalige Britse gezant. veel villa’s, mausoleums, internationale school in dit Wassenaar van Bonn.

Drachenfels met aak.

Mooi winterweer aan de Rijnoever.

Nou ja! Kom ik toch lievelingskunstenaar Hamish Fulton’s werk tegen. Hij liep 2838 km als kunstwerk. Hij schreef me een kaart, dat hij niet begreep dat ik zijn catalogi wilde vormgeven. Hij had gelijk en ik moet die kaart terugvinden.

Goed nieuws: de veerboten die de Rijnoevers bedienen, worden lokaal gebouwd.

Mooie verhalen genoeg over de Brug bij Remagen. Maar het was gewoon een slachtpartij natuurlijk. Trap er niet in, oorlogsverhaaltjes.

Linz en de aalscholvers vanaf de brug over de monding van de Ahr.

De Fluxus-beweging zou dit ‘ongeregisseerde choreografie voor burcht, aak, man en machine noemen. Maar zoveel dingen zijn onbedoeld.

De eerste wijn, en de Rheinsteig.

Om 3 uur al gestopt, op deze Streu-obstwiese. Dat bordje rechtsboven duidt Romeinse Wachttoren 1/7 aan.

Zuinig met water: bouillonblokje bij de pasta, dan kun je het afgietwater opdrinken.

Vooroordelen aan de kant! Deze man is vegetariër, luistert dubstep, en gaat NIET naar Thailand op vakantie.



Je wijkje steekt wat lullig af tegen de superstrakke Romeinse militaire gebouwen.

Mensen móeten weten wat ik kom doen in hun lievelingsbos.



Heel interessant: een wachttoren-reconstructie uit 1912. Toen wilden ze graag denken dat de Romeinen het Germaanse vakwerk navolgden. = verbind je volk met een groots Rijk, dat voelt goed.

Donkere kookplek, lichte lichaamswarmte

Hee, geen zon!

Zo maak je het heel makkelijk om het Duitse Woud als eindoverwinnaar af te schilderen. Castellum en wachttoren.

Ze hebben hier hele luie bankjes voor na een stijve klim.

4 gedachten over “Winterreise”

  1. Wat een variaties in het hetgeen jij tegenkomt op je weg. Mooie leuke korte impressies hoe jouw leven nu is. En welk leven je leeft vanuit een kleine rugzak met zoveel inhoud. Bedankt!
    Gisteren je blog doorgegeven aan iemand die bij mij vilt. Zij vertelde mij dat zij eind augustus vanuit Lausanne naar Rome gaat lopen. Naar aanleiding daarvan vertelde ik over jou dat jij aan het lopen was geslagen vanuit huis. Haar man is nu zeer geïnteresseerd in jouw belevenissen, dus je hebt er nu denk ik een volger bij.
    Veel moois toegewenst op je vervolg route.
    Lieve groet, anneke

  2. In de band van de Roemenen,zie ik jou oranje muts,heb je die gekocht van hem?

  3. Leuk geschreven en mooie foto’s, kan haast niet wachten tot ik zelf mag vertrekken (nog 45 keer slapen!). Nog een mooie tocht gewenst.

Reacties zijn gesloten.