Categorie archieven: Lichtgewicht

Spullen: van jongens voor jongens

Geplaatst op door

Ik ben geradicaliseerd. Lette ik vroeger alleen op de juiste specificaties, tegenwoordig ligt alles op de weegschaal. Want een laag gewicht wandelt lekkerder. Als grammenjager kom je al gauw bij kleine ateliers uit, de ‘cottage industry’. Die doen vreselijk modieus: ze bejubelen een product met een verhaal, met de voornaam van de maker er onder. Maar het is ook goed. Tim, Henry en Ron maken spullen die de grote industrie niet maakt, ze duiken onder de radar. De buitensportindustrie verzint elk jaar iets nieuws. Tim, Henry en Ron maken maar 1 ding, en dat doen ze heel goed. Het product van het volgende jaar is een verfijning, een kleine aanpassing, gedaan omdat de gebruikers ze een bericht stuurden over het gebruik van hun spullen in het veld.

Deze Makers en hun spulletjes zijn zo charmant, dat ik ervoor val. Dat werkt precies zoals met alle andere leuke spulletjes. Mijn Rome-reis-dagbudget van € 50, daarvan heb ik € 8 aan spullen besteed. Om dat er uit te halen moet ik circa 15 overnachtingen in een Bed & Breakfast niet laten doorgaan. U weet: een belangrijke taak van de gadgetkoper is het rechtvaardigen van de aankopen met de juiste verhalen…

Even voorstellen:

Henry Shires, Tarptent
Van dit mini-fabriekje kocht ik in 2011 een Scarp 1, een heel stevige, lichte tent. Dit jaar kocht ik er een Moment DW, een lichtere tent, waar ik niet mee naar Schotland zou gaan, maar wel mee naar Rome. Twee haringen, jaja. Zijn ze duur? Nee. Tarptents zijn in vergelijking met een Terra Nova of een Hilleberg heel goedkoop. Zijn ze fijn? Ja. Een Tarptent is een huis.

mtdw-1

Tim Marshall, Enlightened Equipment
Deze man maakt uitsluitend ‘quilts’, slaapdekens. Het belangrijkste beginsel van ultralight, is de multifunctionaliteit. Een quilt kun je in meer temperaturen gebruiken dan een mummy-slaapzak, en hij is veel simpeler. Geen echte rits, geen rugzijde, geen capuchon en geen tochtslurf. De mijne, geschikt voor -6º C, weegt 622 gram. Hoera voor Tim. Pretentieuze bedrijfsnaam, grote belofte. We gaan het zien. Tim werkt ergens in Minnesota met 12 werknemers. Zijn ze duur? Lijkt wel zo, maar ze zijn 30-40% goedkoper dan vergelijkbare slaapzakken van andere aanbieders…

RevStan_Main__98501.1409236427.1000.1000

Ron Bell, Mountain Laurel Designs
Ron is niet erg bescheiden: hij weet dat zijn spullen goed zijn. Je mag hem altijd bellen, en je kunt altijd modificaties vragen. Hij verkoopt rugzakjes van Dyneema X. Rugzakjes, een verkleinwoord, want ja, als je lichtgewicht gaat kan de rugzak slinken. Er zit geen frame meer in, geen compartimenten, en geen ‘draagsysteem’. De mijne, een Burn, weegt 450 gram (met het optionele deksel erop), en meet 36 liter. Voor de meeste mensen is dat een dagrugzak, maar alles past erin. Zijn ze duur? Ja. Handgemaakte flutrugzakjes van geavanceerde materialen zijn duur.

2010burnonronn

Over mij

Geplaatst op door

Wandelen, lopen, slenteren, niks doen, als je dat wilt zit je hier goed. Hieronder een overzicht van wat er te halen valt op deze website. Als je meer wilt weten over mij, lees dan gewoon wat posts, da’s leuk. Wil je eens in de zoveel maanden een verhaal, abonneer je dan hier in de zijbalk.

Bent je lange-afstandswandelaar of pelgrim?
Heb je een vraag over wat dan ook, gebruik het formulier hieronder of mail me. Rome-gangers en Schotland-gangers kan ik goed helpen met routes, uitrusting en hun zenuwen.

Beste verhalen: Schotland (1990-2020)

De beste korte verhalen van mijn tocht naar Rome (23 februari tot 27 mei 2015)

  • Open, open, open (9 juni 2015) klik hier
  • Het knettert (17 mei 2015) klik hier
  • Liefde tot (17 mei 2015) klik hier
  • 1000 kilometer trouw (30 maart 2015) klik hier
  • Christus? Te ver weg (7 maart 2015) kik hier

Meer weten over mijn route, of .gpx-bestanden opvragen? Mail me met het formulier onderaan, of bel even. Doen hoor, ik vind ervaringen delen leuk.

Wandelen en kamperen met 6-7kg uitrusting
Natuurlijk heb je lichtgewicht spullen, maar echt licht wordt het pas als je snapt waarom je eerder al die spullen meenam. Dan kun je ze thuislaten. Buitensportwinkels en websites vertellen je hoe het allemaal moet, maar dan eindig je toch weer met ‘veel’.
Algemeen artikeltje hier. Artikeltje over de Rome-uitrusting hier. Artikel over mijn spullen hier en hier.

[contact-form to=’klaas@explanationdesign.nl’ subject=’respons van klaasloopt.nl’][contact-field label=’Naam’ type=’name’ required=’1’/][contact-field label=’E-mail’ type=’email’ required=’1’/][contact-field label=’Organisatie’ type=’text’/][contact-field label=’Reactie’ type=’textarea’ required=’1’/][/contact-form]

Beinn Alligin from Forsinard (2014)

Geplaatst op door

Lees het artikel op Walkhighlands (engels). Veel foto’s. Klik hier

Voorproefje!

De top van Cnoc Alaskie, de natste plek van deze tocht, ergens in Sutherland

… Did I notice it had been drizzling for hours? Did I consciously decide that my pertex jacket could handle it? What was I thinking, crossing the Fiag plantation, when bigger raindrops soaked the fabric? Was it the sphagnum surface, so wet that one wouldn’t notice rain? Was it the mesmerizing repetition of heathery clumps, muddy throughs and swampy patches? The melancholy of this bleakest of places?

Anyway, when I crossed northwest of Druim an Claise Grianach and decided to use firebreaks to reach the road at the head of Loch Shin, I was soaked. The firebreaks split, got very wide, and very vegetated, but I made it to the road guessing which turn to take. Instead of walking 2 k in the wrong direction, I walked northwest to a group of small houses. Only one was inhabited, and my plea for a chance to dry out was turned down. A fast as I could I walked another 3km to Corriekinloch. It was either beg to be let in, or call it a day and camp. I just had to put an end to the shivering and the cold water running down my elbows.

Housekeeper Marian opened the door with a paint brush in her hand, looking perplexed. I stuttered my plea … and was welcomed in. In return for drying out, I had to suffer the humiliation of not only being offered a tumble dryer, but also of being looked at with a motherly eye, followed by ‘would you like a blanket, you look terrubly cold’. And please use the cooker. Hillwalker, self-proclaimed ‘experienced’, gets wet and is rescued by cleaning lady. There. :oops:

_4083839

 

Ik ben bang en ik neem mee…

Geplaatst op door

Als u, op de camping aangekomen, uw satellietschotel uitklapt, de Weber-barbeque opstelt en op uw strandstoel gaat zitten, bent u geen lichtgewicht kampeerder. U verhuist. Als u naar de buitensportwinkel gaat, u daar laat adviseren, en thuiskomt met dure spullen met veel fratsen? U bent consument, op zoek naar comfort. Of hoort u tot de mensen die hun tandenborstel afzagen en meedragen in een toilettas van 200 gram? Dan bent u een slecht rekenaar.

En ik ben in een pedante bui, dus daar komt-ie.

Spullen meenemen is sterker dan nuchterheid en de weegschaal. Menig pelgrim zegt braaf ‘alles wat je thuislaat is mooi meegenomen’. En neemt vervolgens toch te veel mee. En gaat afzien door het sjouwen van spullen die voor geruststelling en comfort moesten zorgen. Écht lichtgewicht wordt het pas als de gewoontes tegen het licht gehouden zijn. De noden gescheiden zijn van de wensen. De angsten in de ogen gekeken.
Je enkels verzwikken niet in lage lichte schoenen, ze worden er sterk van. Zonder regenhoes wordt er niks nat in je rugzak dat niet nat kan worden. Zonder scheerzeep kun je je prima scheren. Zonder dreft wordt je pannetje prima schoon, reservebatterijen liggen in een winkel, een waslijn is die van de buren, van vaseline gebruik je in een week hooguit 10 gram, en een lampje in de tent heb je niet nodig ’s zomers.

Nu de bekende tips, allen te simpel om echte tips te zijn.

1) Tent, rugzak, slaapzak en matje. Bespaar je met een duur titanium pannetje een gram of 70, een veelvoud bespaar je door de grote stukken eens even door te lichten. Een pelgrim schreef trots dat ze de rugzak al gekocht hadden. Een Fjallräven, geweldig ding, heel comfortabel. Hij woog 3,5 kilo. Deze rugzak is niet alleen de duurste en de zwaarste, er kan bovendien 70 liter in, dus reken maar dat er niks thuisblijft. Dat gaat pijn doen.

2) U moet wegen, alles wegen. Ook de kleine dingen. Dan ziet u dat foudraal, grondzeil, reserveharing en thermosfles verrassend veel wegen.

3) Reservedingen. Laat ze thuis, er gebeurt niets. Reservedingen liggen in de winkel of bij de eerstvolgende boerderij die u tegenkomt. Een halve dag onhandig, honderden kilometers lichter lopen. Voor EHBO geldt grotendeels hetzelfde.

4) Kleding. Een droge broek en extra sokken til je de hele rit. Regenkleding til je 80-90% van de tijd. Een lekkere fleecetrui kan wel 600 gram wegen. Hier valt zo een kilo gewichtsbesparing te halen, misschien wel 2.

5) Komt u in een buitensportzaak, oortjes dicht! Op massaproducten met veel kunstjes zit de hoogste marge. U komt naar buiten met een imponerend ding, maar licht zal het niet zijn, en soms is het zelfs overbodig (‘drinksystemen’, zwitsers zakmes).

En ik?
In 1995 woog mijn schotland-rugzak, zonder eten en water, 19,5kg, en het EHBO-etuitje woog 300 gram. Ik sjouwde geruststellende spullen en kocht ook wel eens iets overbodigs.

Een béétje dominee was vroeger een zondaar.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Funky Trousers

Geplaatst op door

Golfkleding, daar wordt lacherig over gedaan. Bespottelijke ruitbroeken, tweekleurige schoenen, handschoentjes en roze poloshirts. Kan uitermate gay uitvallen, in meerdere betekenissen van het woord. Word ik wel blij van.

Buitensportkleding, daar word ik niet blij van. Neemt zichzelf overmatig serieus, er kan geen lachje af. De membranen, de wicking layers en de frictionless seams vliegen je om de oren, de ene feature nog imponerender benoemd dan de ander.
Het treurigste buitensport-kledingstuk is de afritsbroek. Niet verkrijgbaar in andere kleuren dan linzengroen, kikkererwten-kaki en grafsteen-grijs. Kan uitermate gay uitvallen, maar dan bij vrouwen.
Maar ja, als je echt lichtgewicht kleding nodig hebt, kom je toch uit bij zo’n fantasieloos stuk zwart of grijs. En als je geen korte broek wilt meenemen maar je gaat toch lopen in een warmere streek, dan is afritsen de uitkomst. Ergerlijk, zoals het allemaal weer klopt!

Stel, ik ga 2300km lopen. Dan wil ik er ook wel eens netjes uitzien, maar niks extra’s meenemen, want alles weegt. Zo kwam ik ineens op een idee, waar zo te zien nog niet veel mensen op zijn gekomen. Ik koop een golfbroek om in te wandelen.
Want: lightweight, wicking, four way stretch en nog zo wat features, maar daarnaast netjes, en op een verfijnde manier lichtvoetig. En: gemaakt om in te lopen, te zweten en rare beweging te maken. In schitterende kleurstellingen als t een beetje wil. De sombermansen onder hun grote rugzakken zullen verrast opkijken als ik langs kom dartelen.

Laten we eens kijken. 2013 Dwyers &Co Designer Funky Check Stretch Tech Golf Trousers. Wow. 2013 Under Armour ArmourStorm 2.0 Waterproof Golf Trousers.
Wow. 2013 Calvin Klein Fleece Lined Thermal Golf Trousers Weather Tech. Wow. De naamgeving is minstens zo uit de bocht als in de buitensport-hoek.
Ook met de kleur kun je uit de bocht: Royal & Awesome Funky Golf Trousers. Auw.
“Stylish and funky golf trousers from Royal & Awesome. Perfect for your annual golf tour, the corporate jolly, your club championship final or spending that “quality time” with your father in law!”

mens-golf-trousers1

De golfbroekenmakers hebben de schoonvader wel, maar de wandeltoepassing nog niet ontdekt. De broeken horen dan ook bij het kunstmatige landschap waar de golfer in rondloopt. Ik ga ervoor, ik vind de scheiding tussen wandelende golfers en echte wandelaars kunstmatig, en je weet t nooit met je schoonvader, misschien wandelt-ie wel mee…
Slechts één vraag blijft open staan: wat wegen ze?

11/2/2015: deze vrag is beantwoord. Mijn schitterende Graham of Mentieth Tartan Golf Trousers van Slanj Kiltmakers uit Schotland (hieronder te zien), waarin ik naar Rome wil, wegen 492 gram. Niet licht, maar niet verkeerd ook.

slanj

Viewranger

Geplaatst op door

Papieren kaarten en losse GPS apparaten zijn verleden tijd? Dankzij Viewranger App, met kadaster 1/25.000 kaarten. Viewranger doet iets heel eenvoudigs: een kaart van een commerciële aanbieder inladen en de positie van de telefoon er op zetten. Onderweg geen internet nodig, tenzij je kaarten wilt kopen online vanuit de app. Nog leuker: je kunt in Viewranger.com zelf kaartdelen selecteren, uitknippen en laden. Zo kun je bijvoorbeeld OpenStreetMap met wandelpaden thuis inladen, ook als je 2300 km loopt.

De afgelopen dagen heb ik wat zitten experimenteren: .gpx-bestanden van langeafstandswandelpaden gedownload. Viewranger maakt in jouw Dropbox een mapje aan. Zet je daar de kaarten, routes, tracks of kaartknipsels in, dan kun je ze vanuit de app laden onderweg. Op www.wandelnet.nl of op routeyou vind je plenty routes. Ook in Duitsland zijn vele bronnen. Italië is lastiger, maar daar biedt Openstreetmap of Opencyclemap uitkomst. De knipfunctie van viewranger is daar op zn best: knip een kaartdeel uit, geef op welke zoomniveaus je wilt hebben, en viewranger maakt een bestand. Zo kun je de wereld rond op thuis geknipte kaartdelen.

Viewranger website

20130621-144147.jpg