Ik kan het niet laten, nog een ronkende Duitse titel. Het wandelpad in kwestie is de Rheinsteig, rechtsrheinisch in mijn geval. En Premium is-ie. Ik kan de zaak met 1 zin samenvatten: het cultuurlandschap is op elke schaal boeiend. Zie de foto’s.
Eigenwijze Pelgrim Klaas had de Eiffel overgeslagen en moest dus hier op de steile hellingen zijn klimspieren kweken. Toen er op dinsdag en woensdag bakkende zon bijkwam (diezelfde die voor de heerlijke wijn zorgt) werd het wel even pittig. Vier nachten kamperen in bos en op heuvel is heerlijk. Op zondag sprak ik met mijn zus af dat ik donderdag in Martinsthal zou zijn. De hanenpoten-tracks op mijn telefoon zeiden dat dat 120 km was. Ik begon dus net een rustdag van 21 km naar Braubach. Later daagde het mij dat de afstand eerder 130 leek te zijn, ook met een paar afsnijdingen.
Zo’n pad, onderhouden, bewegwijzerd en gedocumenteerd, kost geld. Dat wordt betaald door ‘partners’. Hotels, wijnboeren en gemeentes. Iedereen roept dat ie erbij hoort. Zo krijg je ook wat nadelen kado: veel commerciële uitingen onderweg, en een route die het soms wat te bont maakt bij het aaneenrijgen van álle dorpjes en uitzichtpunten. Gelukkig ben ik een vrije vogel, en kon ik de Rheinsteig soms eens laten voor wat ie was en even boven op de akkers blijven, waar de rode wouw heerste.
Bad Ems werd bezocht door koningen, de keizer en de tsarina. Onderdrukkers van toen die tegenwoordig leuke cafénamen opleveren.
Nou moet je ophouden!
Geinig: lokaal mini wandelingetje over Freiherr von Stein, in Frücht.
Fritz-Eck, de bruinste kroeg van Braubach uit 1597. Stugge waardin vult wel de waterflessen.
Mensen willen allemaal hetzelfde
een temperatuurinversie verandert de Rijn in een Nevelrivier.
We zijn in het zuiden: veel meer wegkruizen en kapelletjes.
Maria heeft mij geholpen! Mij nog meer!
De Rheinsteig stijgt! bovengekomen moest ik terug, de burcht waar het pad doorheen loopt was nog gesloten.
Burg Maus: schi-te-ren-de droogstenen muren.
Gezellig, drie studenten met kampvuur.
Rijke begroeiing, hagedissen, veel gorzen en allemaal planten die ik niet ken.
Steil naar benee naar Kaub, waar de weinstubes dicht zijn …
… maar Benno’s biker-tent open, ook voor voetgangers. Warme sfeer.
De zon, wel boven de heuvel, niet boven het bos.
De hoek om, oostwaarts naar Mainz. Het Rijndal is hier weer wijds.
7u ochtend. Abdijkerk van Sint Hildegard. Geraakt, en mis bijgewoond.
Schloss Johannisberg, de parel hier. Thomas Jefferson was hier in 1778.
Wijn en chemie, lastig. Maar dit zijn geurstoffen van BASF om motjes in de war te brengen.
Eerste ijs. Makkelijk warm genoeg voor.
@Bovenstefoto: Zijn dat nu lakeien, boomstronken of hofdames die naar de voordeur leiden?
Nu al last van de brandende zon… Klaas, wat denk je dat ze in Italie voor jou aan het klaarstomen zijn?